мурлы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Тое, што і муркаць.

2. перан., што і без дап. Ціха мяккім голасам напяваць (разм.).

М. песню.

|| наз. мурлы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)