маха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. чым. Рабіць узмахі, рухі ў паветры.

М. рукой каму-н.

2. чым. Трэсці чым-н., пагражаючы каму-н.

М. кулаком.

3. Хутка ісці, рухацца, шпарыць (разм.).

Прыйшлося м. пяць кіламетраў па дажджы.

|| аднакр. махну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. маха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)