лютэра́нін, -а, мн. -ра́не, -ра́н, м.

Той, хто вызнае лютэранства.

|| ж. лютэра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)