кіў, ківа́, мн. ківы́, ківо́ў, м. (разм.).
Тое, што і ківок.
Не баішся ківа, пабаішся кія (прымаўка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)