кінжа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Колючая зброя ў выглядзе клінка, вострага з двух бакоў і звужанага на канцы.

|| прым. кінжа́льны, -ая, -ае.

К. ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)