клятвапаруша́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто парушае клятву.

|| ж. клятвапаруша́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)