кане́чне.
1. пабочн. сл. Само сабой зразумела, без сумнення.
Я, к., нічога не ведала.
2. прысл. Абавязкова, што б ні здарылася.
К. я не паеду ў вёску.
3. часц. Так, вядома. — Ці маеце ахвоту падарожнічаць? — К!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)