зыбу́н, -у́, м. (разм.).

1. Зыбкі грунт.

2. толькі мн. -ы́, -о́ў. Рухомыя зыбучыя пяскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)