значкі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае значок як сведчанне пра кваліфікацыю, выкананне якіх-н. нарматываў.

|| ж. значкі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. значкі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)