Verbum

зго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Станоўчы адказ, дазвол на што-н. Даць згоду на што-н. З чыёй-н. згоды. Маўчанне — знак згоды (прыказка).

2. Аднадумнасць, агульнасць пунктаў гледжання. Прыйсці да згоды.

3. Сяброўскія адносіны, аднадушнасць. Жыць у згодзе.

4. безас., у знач. вык. Дамовіліся, пярэчанняў няма. Ну, што, з.? Едзем разам?

◊

У згодзе з чым (кніжн.) — тое, што і ў адпаведнасці з чым-н. Дзейнічаць у згодзе з прынятым рашэннем.