званчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца званчэйшым.

Голас званчэе.

|| зак. пазванчэ́ць, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)