Verbum

забра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. каго-што. Узяць, захапіць. З. з сабой рэчы. З. у палон. З. грошы.

2. што. Адняць, прымусіць патраціць. Работа забрала многа часу.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго. Авалодаць кім-н., падпарадкаваць сабе (разм.). Мяне забраў страх. З. за жывое.

4. што. Увабраць, засунуць (пра адзенне) або зменшыць у шырыні або даўжыні пры шыцці. З. штаны ў боты. З. рукаў.

|| незак. забіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. забіра́нне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і забо́р, -у, м. (да 1 знач.; спец.). Забор вады. Забор пробы.

|| прым. забо́рны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.). Заборная канструкцыя.