ду́ты, -ая, -ае.

1. Атрыманы шляхам выдзімання, пусты ўнутры.

Дутыя завушніцы.

2. перан. Перабольшаны, які не адпавядае сапраўднасці.

Дутыя лічбы.

Д. аўтарытэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)