дру́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (уст.).

Сяброўка маладой у час вясельнага абраду.

Праксэда была за дружку ў Тэклі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)