дзік, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Дзікі кабан; вепр.

Увосень дзікі ласуюцца жалудамі.

|| прым. дзічы́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)