Verbum

да, прыназ. з Р.

1. Выражае прасторавыя адносіны, указвае месца ці прадмет, да якіх скіравана дзеянне. Плысці да берага.

2. Ужыв. для абазначэння мяжы, да якой пашыраецца дзеянне, з’ява і пад. Падкасаць штаны да каленяў.

3. Ужыв. для абазначэння велічыні, памеру чаго-н. Барада да пояса. Кажух да пят.

4. Паказвае на час, да якога адбываецца дзеянне. Працаваць ад раніцы да вечара.

5. Ужыв. для падкрэслівання такой падзеі, якая адбылася раней чаго-н. іншага. У кансерваторыю паступіў да прызыву ў армію.

6. Ужыв. для вызначэння ступені якасці, якой дасягае дзеянне, стан. Крычаць да знямогі. Надраіць да бляску.

7. Ужыв. для ўказання на прадмет, асобу, на якую накіравана дзеянне. Сватацца да дзяўчыны. Дакрануцца да шафы. У мяне да цябе справа ёсць. Рыхтавацца да экзаменаў. Імкнуцца да новых поспехаў.

8. Ужыв. для вызначэння прыгоднасці да чаго-н. Здатны да музыкі. Спрытны да працы.

9. Ужыв. пры абазначэнні прадмета, асобы, з’явы, да якіх ёсць патрэба, зацікаўленасць, схільнасць. Аматар да танцаў. Цяга да спорту.

10. Ужыв. для выражэння адносін да каго-, чаго-н. Павага да старэйшых. Нянавісць да акупантаў.

11. Ужыв. для абазначэння падабенства, блізкасці да каго-, чаго-н. Падобны да бацькі.

12. Ужыв. для паказання паўнаты колькаснага ахопу каго-, чаго-н. Фільм зацікавіў усіх — ад малога да старога. Разлічыцца да капейкі.

13. Ужыв. для выражэння прыблізнай колькасці чаго-н. Зала змяшчае да васьмісот чалавек.

14. У спалучэнні з прыназ. «ад» і другім лічэбнікам ужыв. для абазначэння абмежавальных велічынь чаго-н. Дзеці ад трох да пяці гадоў.

15. Ужыв. ў выразе пры развітанні. Да пабачэння. Да новых сустрэч.

16. Ужыв. ў пачатку загалоўкаў навуковых артыкулаў, даследчых прац. Да пытання аб паходжанні мовы. Да пытання аб электрадынаміцы цел, якія рухаюцца.