віцмундзі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: форменны сурдут цывільных чыноўнікаў.

|| прым. віцмундзі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)