вінто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Ружжо са спіральнай нарэзкай у канале ствала. В. з аптычным прыцэлам.

|| прым. вінто́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)