вясло́¹, -а́, мн. вёслы і (з ліч. 2, 3, 4) вяслы́, вёсел і вёслаў, н.

Лопасць з доўгім дзяржаннем, прызначаная для веславання.

|| прым. вёславы, -ая, -ае, веславы́, -а́я, -о́е і вёсельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)