вярбня́к, вербняку́, мн. вербнякі́, вербняко́ў, м., зб.

Зараснік вярбы; маладыя вербы.

|| прым. вербняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)