вы́цягнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак.
1. што. Прыклаўшы сілу, выняць умацаванае, завязлае і пад. або выдаліць што-н. уцягнутае.
В. кій з плота.
В. воз з гразі.
В. стрэмку.
2. каго-што. Дастаць, выняць, цягнучы адкуль-н.
В. шуфляду са стала.
В. шчупака.
В. усе жылы (перан.: змучыць якімі-н. непрыемнасцямі). З яго слова не выцягнеш (перан.).
3. што. Цягай, усмоктваннем выдаліць.
Пластыр выцягнуў увесь гной.
4. што. Нацягнуўшы, павялічыць у даўжыню.
В. скуру.
В. дрот.
5. што. Выпрастаць, распасцерці.
В. рукі.
Легчы, выцягнуўшы ногі.
6. перан., каго. Дапамагчы выйсці з цяжкага становішча, выбавіць (разм.).
В. з бяды.
7. каго. Прымусіць, пераканаць выйсці куды-н., пайсці адкуль-н. (разм.).
В. з дому.
8. каго-што і без дап. 3 цяжкасцю, з напружаннем выканаць, зрабіць што-н. ці дапамагчы каму-н. (разм.).
В. план.
В. экзамен на чацвёрку.
В. слабага вучня.
9. што. Потайкам забраць чужое; украсці (разм.).
В. грошы з кішэні.
|| незак. выця́гваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. вы́цяжка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 3 і 4 знач.; спец.) і выцяжэ́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.; спец.).