вы́легчы, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лежа; зак.

Прыпасці сцяблом да зямлі, палегчы (пра збажыну, травы).

Жыта вылегла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)