вы́йсці, вы́йду, вы́йдзеш, вы́йдзе; вы́йшаў, -шла; вы́йдзі; зак.

1. Пайсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н. В. з хаты. В. з акружэння. В. са складу камісіі.

2. З’явіцца, апынуцца дзе-н. (пайшоўшы адкуль-н.). В. на дарогу. Сонца выйшла з-за хмар. В. з адстаючых (перан.).

3. перан., з чаго, з-пад чаго. Перастаць быць у якім-н. стане, становішчы. В. з цярпення. В. з сябе (раззлавацца). В. з ужытку. В. з-пад улады.

4. Быць выдадзеным, надрукаваным, выпушчаным, падрыхтаваным. Кніга выйшла з друку. Фільм выйшаў на экраны.

5. безас. Прыйсціся, дастацца, выпасці. На кожнага выйшла па мільёну рублёў.

6. Зрасходавацца, кончыцца. Выйшлі ўсе запасы. Выйшаў тэрмін.

7. (са словам «замуж» або без яго; разм.), за каго. Стаць чыёй-н. жонкай. В. замуж за інжынера. В. за ўрача.

8. Атрымацца, утварыцца ў выніку якой-н. апрацоўкі, падрыхтоўкі, якіх-н. дзеянняў. Выйшла добрая рэч. З такога куска выйдзе дзве кашулі. З яго выйшаў добры майстар.

9. Здарыцца, адбыцца ў выніку чаго-н. Выйшла непрыемнасць. Выйшла, што я праў.

10. кім-чым. Зрабіцца, стаць кім-н. В. пераможцам.

11. з каго-чаго. Пра паходжанне каго-н. В. з асяроддзя людзей працы.

|| незак. выхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1—10 знач.).

|| наз. вы́хад, -у, М -дзе, м. (да 1, 2, 4 і 7 знач.). На в. (каманда выходзіць).

|| прым. выхадны́, -а́я, -о́е (да 4 знач. і ў некаторых спалучэннях да 1 знач.). Выхадныя даныя (у друкаваным выданні: звесткі пра месца, год выпуску, выдавецтва). Выхадная адтуліна. В. комін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)