верхату́ра, -ы, ж. (разм.).

Высока размешчаная частка чаго-н.

Сядзець на верхатуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)