валакі́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто стварае валакіту.

|| ж. валакі́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)