бяспры́кладны, -ая, -ае.

Які не мае сабе роўнага; выключны.

Б. подзвіг.

|| наз. бяспры́кладнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)