блі́зкі, -ая, -ае; бліжэ́йшы; найбліжэ́йшы.

1. Які знаходзіцца, адбываецца на невялікай адлегласці. Б. лес. Жыць блізка (прысл.).

2. Які аддзяляецца невялікім прамежкам часу. Блізкае будучае.

3. Які мае кроўныя сувязі; родны. Б. сваяк. Страціць блізкіх (наз.).

4. Звязаны пачуццямі сімпатыі, дружбы, любові. Блізкія адносіны.

5. Падобны. Блізкія па змесце творы.

6. Добра вядомы, дарагі. Здаецца блізкім той куток, дзе нарадзіўся і вырас.

|| наз. блі́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)