бабо́ўнік, -у, м.

1. Балотная травяністая расліна з сакавітым лісцем, якая ідзе на корм жывёле.

2. зб. Сцёблы бобу.

|| прым. бабо́ўнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)