аднавяско́вец, -ко́ўца, мн. -ко́ўцы, -ко́ўцаў, м.

Жыхар або ўраджэнец вёскі ў дачыненні да каго-н. іншага з гэтай вёскі.

|| ж. аднавяско́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, мн. -і, -ко́вак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)