адасо́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак.

1. Выдзеліцца з агульнага, заняць асобае, ізаляванае становішча.

2. Адмежавацца ад людзей.

А. ад кампаніі сяброў.

|| незак. адасабля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. адасабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)