аб, прыназ.

1. з В. Указвае на прадмет, з якім хто-, што-н. збліжаецца, сутыкаецца ў працэсе руху, дзеяння. Спатыкнуцца аб камень. Стукнуцца аб вушак.

2. з М. Указвае на прадмет гаворкі, думкі, пачуцця. Клапаціцца аб дзецях. Як аб табе чуюць, так аб табе і мяркуюць (прыказка).

3. з М. Паказвае на прадмет харчавання. Аб адной вадзе сыт не будзеш (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)