імпера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшы тытул манарха, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| ж. імператры́ца, -ы, мн. -ы, -ры́ц.

|| прым. імпера́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)