кіндзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Страўнік.

|| прым. кіндзю́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)