ку́жаль, -ю, м.

1. Валакно ачэсанага лёну, а таксама ніткі з такога валакна. Спрасці к.

2. Палатно з такіх нітак. Наткаць абрусаў з кужалю.

|| прым. кужэ́льны, -ая, -ае. Кужэльныя ніткі. Кужэльная кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)