кружы́ць, кружу́, кру́жыш, кру́жыць; кру́жаны; незак.

1. каго-што. Застаўляць рухацца па крузе. К. у танцы каго-н.

2. Тое, што і кружыцца (у 2 знач.). Бусел кружыў над старой ліпай.

3. Блукаць, хадзіць, збіўшыся з дарогі. Тры гадзіны кружыла па сасонніку.

4. Тое, што і кружыцца (у 3 знач.). На вуліцы кружыла мяцеліца.

|| наз. кружэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)