карча́га¹, -і, ДМа́зе, мн. -і, -ча́г, ж. (разм.).

Пень, вывернуты з карэннем; корч.

|| памянш. карча́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)