карці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

1. Твор жывапісу, выкананы фарбамі. Карціны мастака М. Савіцкага.

2. Тое, што можна бачыць, уяўляць у канкрэтных вобразах. Карціны прыроды.

3. Адлюстраванне чаго-н. у літаратурным творы. К. бітвы. К. жыцця сялян.

4. Агульны стан, выгляд чаго-н. Клінічная к. захворвання.

5. Частка акта ў драматычным творы, якая патрабуе самастойнай дэкарацыі. Другая к. першага акта.

6. Кінакарціна, кінафільм (разм.). У кінатэатры ідзе новая к.

|| памянш. карці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1—3 знач.).

|| прым. карці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.). Карцінная галерэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)