зык, зы́ку, мн. -і, -аў, м.

Рэзкі адрывісты гук, выкрык. Аднекуль даносіўся трывожны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)