зры́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., неадабр.).

Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.

|| ж. зры́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)