захапле́нне, -я, н.

1. Незвычайны ўздым пачуццяў, найвышэйшае задавальненне. Быць у захапленні ад канцэрта. Прыйсці ў з. ад чаго-н.

2. Усхваляванасць, запал, натхненне. Гаварыць з захапленнем.

3. кім-чым. Павышаны інтарэс да чаго-н. З. тэатрам. З. футболам.

4. кім. Улюбёнасць у каго-н. Гэта было з., а не каханне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)