заключэ́нне, -я, н.

1. гл. заключыць.

2. Сцверджанне, якое з’яўляецца вывадам з чаго-н. Прыйсці да заключэння. З. эксперта.

3. Апошняя частка, канец чаго-н. Цікавае з. п’есы.

◊

У заключэнне — пад канец, заканчваючы што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)