завярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што і без дап. Змяніць напрамак, шлях руху; павярнуць. З. назад. З. каня налева. З. кароў ад шкоды. Машына завярнула ў бок лесу. Дарога завярнула да ракі.

2. што. Паварочваючы, змяніць становішча чаго-н. З. назад рукі каму-н.

3. Зайсці мімаходам (разм.). З. да знаёмых.

4. каго-што. Заваліць, закідаць чым-н. (разм.). З. яму зямлёй.

◊

Завярнуць аглоблі (разм.) — пайсці, паехаць назад, не дасягнуўшы мэты.

|| незак. заваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)