заве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; завёў, -вяла́, -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Ведучы, змясціць куды-н., увесці. З. каня ў стайню.

2. каго (што). Ведучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе. З. дзіця ў сад.

3. каго (што). Ведучы, накіраваць куды-н., вельмі далёка, не туды, куды належыць. З. ў балота.

4. што. Устанавіць, арганізаваць. З. новыя парадкі. У нас так заведзена.

5. каго-што. Набыць, абзавесціся кім-, чым-н. З. пчол. З. гаспадарку.

6. што. Пачаць што-н. (што абазначаецца назоўнікам). З. гаворку. З. песню. З. дружбу.

7. што. Прывесці ў дзеянне, пусціць у ход (механізмы). З. гадзіннік. З. матор.

|| незак. заво́дзіць, -во́джу, -во́дзіш, -во́дзіць.

|| наз. заво́д, -у, М -дзе, м. (да 7 знач.) і заво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)