дэтана́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне з выбуховым рэчывам, якое выклікае дэтанацыю асноўнага зарада. Капсуль-д.

|| прым. дэтана́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)