дэса́нтнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Удзельнік дэсантных аперацый. Парашутысты-дэсантнікі.

2. Ваеннаслужачы дэсантных войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)