дыфра́кцыя, -і, ж.

У фізіцы: агібанне хвалямі (светлавымі, гукавымі і пад.) сустрэчных перашкод. Д. святла.

|| прым. дыфракцы́йны, -ая, -ае. Дыфракцыйнае выпраменьванне. Дыфракцыйная рашотка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)