віхля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак. (разм.).

Рухацца няроўна, хістаючыся з боку ў бок. Кола віхляе. В. пры хадзьбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)