від¹, -у, М аб відзе, на віду́, м.

1. Тое, што адкрываецца перад вачамі, перспектыва, а таксама адлюстраванне яе. В. на мора. Альбом з відамі Каўказа.

2. Тое, што і выгляд (у 1 знач.). Спалоханы в. твару. Стрэльба страціла ўжо былы колер і в.

3. мн., перан. Меркаванні; намер. Віды на ўраджай. Віды на будучае.

◊

Паставіць на від каму — зрабіць папераджальную заўвагу, вымову.

|| прым. відавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.). Відавыя паштоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)