ву́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., каго.

Лавіць вудай (рыбу).

|| наз. вуджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)