бясхі́бны, -ая, -ае.

Які не мае хібаў, недахопаў; беспамылковы. Б. разлік.

|| наз. бясхі́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)